شهید فرهاد آزاد:

در یک کانال پناه گرفته، عراقى‏ها ما را محاصره کرده بودند. فاصله‏ى ما با دشمن کمتر از صد متر بود. شهید «فرهاد آزاد» بالاى کانال ایستاده و یک بى‏سیم نیز به کمر بسته بود. صدا زدم: «فرهاد! بیا پایین داخل کانال، این جا امن‏تر است؛ تو را مى‏زنند».

فرهاد، تبسمى کرد و گفت: «تقدیر هرچه هست همان مى‏شود». مدتى بعد پشت کانال پناه گرفته شروع به خواندن نماز نمود. در نماز، خمپاره‏اى کنارش نشست و او را به شهادت رساند. قصد داشتم خود را بالاى سر او برسانم که خمپاره دیگرى درست روى پیکرش اصابت کرد و او همچون گلى پرپر شد.

 

نوشته شده در سه شنبه 91 مرداد 24ساعت ساعت 1:6 صبح توسط حسن مروتی شریف آبادی| نظر بدهید